Hakkın yoktu başkasını sevmemi engellemeye...
Hakkın yoktu başkasının da sevgimden nasiplenmesini köreltmene..
Seni sevdim, sana taptım, sana inandım..
Öyle sevdimki şimdi hala sen varsın.
Hala sevgilim kalbimde yarasın.
Senin yüzünden sevemiyorum kimseyi..
Senin yüzünden sevilmiyor kimse ben tarafından..
Söylesene ne hakkın vardı ?
Söylesene kim verdi sana bu gücü.
Hadi açıkla neydi sebebin başkasını sevmememi engellemenin..

Hayır olmayacak, istediklerin olmayacak, yenilmeyeceğim sana..
Köreltmeyeceğim kalbimi, vereceğim aşkımı başkalarına da...
Sanma sakın senden başka kimseyle olamam..
Sanma sakın bi sana yazılır bu kalp...
Sakın aklından bile geçirme tek aşkım sen olarak kalırsın..
En fazla iki gün ağlarım, acı bi anı olarak hatırlanırsın..

Yüzlerce şiirim var sana dair,
Tahminlerin hep doğdu çıkardı ya bu da öyle işte..
Şiirlerim dediğin gibi hep güzeldir...
Ama bu sefer değil..
Sayende güzel şiir yazamıyorum artık..
Sayende şiirlerimi zevkle okuyamıyorum artık..
Karşılıksız sevgilere konu oldu aşkım.
Seni de şiirlerimi de istemiyorum artık..

Özellikle şiirler yazdım sana.
Şiirlerde küfür olmazmış, lanet olmazmış,
Şiirlerde kötü olmazmış..
O zaman sen neden benim şiirlerimdesin haa?
Neden şiirlerim senin yüzünden kötü..
Ne hakkın vardı şiirlerimi kötü yapmana..
Ne hakkın vardı her satırımda beni ağlatmana....
Ne hakkın vardı beni aldatmana....