Usulca bir gemi yanaşır kalbimin kenarına
Kıyıya insanlar iner yüreğimin ta köşesine
Kalbimin acısını kimler anlayabilir ki
İnsanlar gelip geçer üstümden basıp geçer
Hayat bir yap boz misali
Her daim yapılmayı bekler taşları denizin üzerinde giden gemiler gibi
Bir araya getirmek kolay değil hayatı
Yaşam yoruyor insanı zorluyor bazen sonuna kadar
Alışmaya çalışmaktansa yeni kurallar koymayı deniyor kendi kendine
Bazen yeniliyor yolun yarısında
Bazen zirveye çıkıyor her şeyin bitiş noktasına
Bazense sessizliği sakinliği tercih ediyor
Çekiliyor bir köşesine
Her şeyi kabullenmiş yorganını çekiyor üzerine
Hayatına devam ediyor durgun rüyasında
Karmaşaya yenik düşmüş bedenlere inat
Yeniden yaşamayı seçen insanlar az kalmış
Farkında olmasak da.
Eğer her şeyi göze alarak
Yeniden yaşamayı seçenlerden olmak istiyorsan
Sen de tut yüreğinden bir parça
Denize bırak tüm umudunla
Geri geleceğini unutma
Tut ki gelmedi asla
Ama sen yine de umudunu yitirme
Senin umudun başkasının umudu olmuştur yolladığın yürek parçasıyla
Senin yüreğin can bulmuştur artık yeni bir yaşamda
Bu yüzden asla yok olmayacağını unutma sonsuza kadar.